Alegorya sa Yungib ni Plato
Bahagi ng akdang binasa
|
Pinapaksa
sa bahagi na napili sa akdang binasa |
Kaugnayan
ng larawan sa napiling bahagi |
Ikalawang talata: At nasilayan
mo rin ba
ang mga taong dumadaan sa pagitan ng mga dingding na
may dala- dalang mga monumento
at larawan ng mga hayop na likha sa kahoy at bato? Ang iba sa kanila
ay nagsasalita, ang iba ay tahimik. Naipakita
mo sa akin ang kakaiba nilang imahe. Sila nga ay kakaibang mga
bilanggo. Katulad
natin, ang tugon ko, na ang
tangi nilang nakikita
ay pawang sarili nilang mga
anino? Totoo, ang
sabi niya, paano nila makikita ang ano man kung
hindi sila pinahihintulutang gumalaw maging ang kanilang mga ulo? At may mga
bagay na dapat lamang dalhin sa paraang dapat lamang makita ng mga anino? Oo,
sabi niya. At kung nakaya nilang hindi sumangayon sa isa’t isa, hindi ba nila
ipinalalagay na sila ay tumutukoy ng
kung ano pa man para sa kanila? |
Ayon sa aking
pagkaka-unawa ang pinapaksa sa bahagi na aking napili ay ang pagkilala sa
katotohanan at pagtakwil nang sariling kaalaman, na wala namang basehan o di
kaya nama’y maling kaalaman na ating tinataglay. |
Kung ating makikita sa
larawan ay may dalawang salita na nasa
labas ng bilog, ang kinasanayan at kinagisnan. Para saakin ang
dalawang salitang ito ay pumapatungkol sa kung ano ang ating kinamulatan na
gawi, paguugali at isip. Na kung saan ay sa ganitong pamamaraan at prinsipyo
ang ating isinasabuhay araw-araw, na siyang nakakaapekto at nagbibigay
kontribusiyon sa iba’t ibang salik na ipinapakita sa larawan kagaya ng
edukasyon, kapaligiran, pamilya, lipunan, politika, ekonomiya, modernisasyon
at globalisasyon. Maaari nating kilalanin
ang katotohanan sa pamamagitan ng pagpapahintulot na tignan ang iba pang
aspeto at hindi lamang sa kung ano ang alam natin. O di kaya nama’y mamuhay
na lamang tayo sa sarili nating anino ng kaalaman at prinsipyo sa buhay. |
Comments
Post a Comment